De auto bestaat grotendeels uit vlas en kan volledig gerecycled worden.
Op de dag dat Elon Musk zijn peperdure Tesla de ruimte inschoot, presenteerde een studententeam in Eindhoven een radicaal nieuwe ontwerp voor een personenauto die volledig circulair zal worden. Het verschil tussen de twee pioniers aan weerszijden van de Atlantische Oceaan kon niet groter zijn. Terwijl Musk zich schuldig maakte aan wat sommigen als het toppunt van verspilling zien, presenteerden de studenten een auto die in zekere zin het eeuwige leven heeft; de voornamelijk bio-based materialen in de auto kunnen tot in den treure worden hergebruikt.
Vlas
Waar de auto van Musk nu reeds door de ruimte zweeft, moet de auto van de studenten – bijgenaamd ‘Noah’ – nog ontwikkeld worden. Dat gaat de komende maanden gebeuren. Uiteindelijk moet het resulteren in een volledig elektrische auto die plaats biedt aan twee inzittenden en bij een maximumsnelheid van zo’n 100 kilometer per uur een actieradius van zo’n 240 kilometer heeft. Daarnaast moet de auto de look and feel van een productie-auto zoals de Tesla krijgen. En dat is een hele uitdaging, aangezien zowel het chassis als de carrosserie en het interieur van Noah voornamelijk uit vlas bestaan…
Biocomposiet
Normaal gesproken worden auto’s grotendeels opgebouwd uit aluminium en koolstofvezel. Deze materialen zijn een stuk lichter dan het staal dat de auto-industrie eerder gebruikte en maken een auto dus een stuk efficiënter. Maar de productie van bijvoorbeeld aluminium kost wel vijf tot zes keer meer energie dan die van staal. Echt duurzaam is het dus niet te noemen. “Daarom hebben wij een heel nieuw materiaal bedacht,” vertelt Cas Verstappen, namens het Eindhovense studententeam, aan Scientias.nl. Het is eigenlijk een samenstelling van twee materialen: een biocomposiet – dat bestaat uit vlas – en bioplastic – gemaakt van snijafval van suikerbieten. “Van die materialen maken we een soort sandwich-paneel dat bijna net zo sterk is als aluminium. Maar de productie ervan kost ongeveer net zoveel energie als die van staal.” Het materiaal – waar het chassis van zal worden gemaakt – is bovendien goed te recyclen. “Je kunt de vlasvezels weer van het bioplastic scheiden en beide materialen afzonderlijk hergebruiken.”
Ook de carrosserie van Noah bestaat uit bio-based materialen. “We maken hiervoor gebruik van geweven vlasmatten.” Het interieur van de auto bestaat eveneens grotendeels uit vlas: het wordt gemaakt van snijafval dat overblijft na het produceren van de vlasplaten waar het chassis uit is opgebouwd. “Dat snijafval is wat minder sterk, maar heel geschikt om bijvoorbeeld een dashboard van te maken.”
Elektrisch
Zoals gezegd wordt Noah elektrisch aangedreven en wel door zes modulaire batterijen. “Dat betekent in feite dat het een soort ‘koffertjes’ zijn die je er gemakkelijk in kunt stoppen en weer uit kunt halen,” legt Verstappen uit. “Mochten er betere batterijen komen, dan kunnen we de oude zo vervangen. We kunnen dus gemakkelijk verduurzamen en hoeven daarvoor niet – zoals bij de Tesla – het hele onderstel open te breken.”
Productie-auto
Hoewel Noah in veel opzichten dus radicaal anders is dan de auto’s die we kennen, doen de studenten er alles aan om je zowel binnen als buiten het idee te geven dat je in een ‘gewone’ auto rijdt. “We willen dat Noah de look and feel heeft van een productie-auto, oftewel de auto’s die nu van de lopende band rollen. Dat betekent onder meer dat het interieur er luxe uitziet en de auto een glimmende afwerking krijgt. We hebben ons echt ten doel gesteld een auto te ontwikkelen die zo de garage in kan en die niet per se opvalt. Mensen moeten niet denken: ‘hé, een auto van vlas’, maar ‘hé, dat is een gave auto, die zou ik wel willen hebben’.” Overigens moeten Verstappen en collega’s hebberige consumenten teleurstellen: Noah wordt niet ontwikkeld om verkocht te worden. “Het is een proof of concept.”
Dat wil echter niet zeggen dat Noah enkel rondjes rijdt op de campus. De studenten ontwikkelen de auto onder het toeziend oog van het RDW en hopen deze zomer een kenteken op hun Noah te mogen plakken en dus de weg op te kunnen. Vervolgens volgt een roadtrip door Europa, bedoeld om aandacht te vragen voor het grote belang van een circulaire economie en dus ook een circulair vervoermiddel, zoals Noah. “Dit is de auto van de toekomst,” beweert Verstappen stellig. Hij doelt daarbij niet direct op Noah, maar wel op de manier waarop deze geproduceerd en bovenal weer afgebroken wordt. “We zien allemaal dat het slechter gaat met onze leefomgeving. Dat wordt met name duidelijk als je kijkt naar Earth Overshoot Day. Die dag viel vorig jaar op 2 augustus en men voorspelt dat deze dit jaar al aan het eind van juli valt.” Het betekent dat we in iets meer dan een half jaar tijd net zoveel grondstoffen hebben verbruikt als de aarde in één jaar tijd kan voortbrengen. Het is een onhoudbare situatie, zeker als je bedenkt dat de wereldbevolking stug doorgroeit. Verstappen ziet maar één uitweg: een circulaire economie, oftewel een economie waarin (bijna) alles gerecycled wordt. Het lijkt misschien toekomstmuziek, maar met Noah bewijzen de studenten dat het nu al mogelijk is om vrij ingewikkelde producten zoals de auto circulair te produceren. “De materialen die wij gebruiken, zijn lokaal beschikbaar, sterker nog: het zijn afvalproducten waar we anders niks mee doen, maar die wel de eigenschappen van koolstofvezel of aluminium hebben.”
Het bewijst dat je met een beetje creatief denken een heel eind kunt komen. Maar zullen autofabrikanten dat ook in willen zien? “Er wordt naar ons gekeken,” weet Verstappen. “Bovendien zijn er al fabrikanten die met bio-based materialen werken, zo stopte BMW bamboegras in de i3.” Maar van een beetje bamboegras in het dashboard naar een compleet vlassen auto: dat blijft natuurlijk een behoorlijke sprong. De studenten van de TU Eindhoven wagen ‘m deze zomer.
Laat een reactie achter